خبر آزادی سعید مرتضوی به اندازه خبر
بازداشتش، غافلگیر کننده بود. خبرگزاری فارس روز سهشنبه، از دیدار ناگهانی رئیس
قوه قضاییه با رهبر ایران خبر داده بود. آزادی سعید مرتضوی لاجرم نمیتواند با این
دیدار بیارتباط باشد و همین مسئله، احتمال بیاطلاعی آیتالله خامنهای از تصمیم
قوه قضاییه به بازداشت او را به شدت تقویت میکند. این که چرا قوه قضائیه بدون
اطلاع آیتالله خامنهای، چنین خطری کرد را شاید بتوان به حساب اشتباه محاسبه
برادران لاریجانی گذاشت اما دلیل آزادی سعید مرتضوی هر چه باشد، افکار عمومی آن را
به حساب قدرت احمدینژاد و عقبنشینی لاریجانیها خواهد گذاشت. ظاهرا سیاست آیتالله خامنهای در مورد احمدینژاد،
کماکان «سیاست تعمیر و نگهداری» است و هنوز به مرحله «تعویض قطعه» نرسیده است و از
این رو برای پایان دادن به غائله، ناگزیر از مداخله شده است. آیتالله خامنهای
احتمالا در این ماجرا، هم از مجلس شاکی است که وزیر تعاون را به استیضاح کشید. هم
از احمدینژاد که با افشاگریهایش علیه برادران لاریجانی، به تشنج افزود و هم از
قوه قضاییه که با بازداشت سعید مرتضوی، احمدینژاد را به اقدامات تلافیجویانه
بیشتر تحریک کرد. در ماجرای اخیر، عملا هر سه قوه از خط قرمز رهبری در مورد علنی
نکردن اختلافهایشان عبور کردند و باید دید آیتالله خامنهای در اولین سخنرانی
عمومیاش که احتمالا چندان دور نیست چه واکنشی به آن نشان خواهد داد. در این میان
احمدینژاد این پیغام مهم را به رقبای خود فرستاد که ورود به حیطه او بدون هزینه
نخواهد بود. با انتشار فیلم گفتگوی فاضل لاریجانی و سعید مرتضوی در شبکههای
اجتماعی، او هزینه گزافی را متوجه حیثیت سیاسی برادران لاریجانی کرد که در کارنامهشان
خواهد ماند. حمله بیسابقه او به لاریجانیها، همچنین هشداری بود به کسانی که
بخواهند با شیوههای شناختهشده، نامزد او را در انتخابات ریاست جمهوری آینده از
میدان به در کنند. آیتالله خامنهای تاکنون توانسته غائلههای مختلف را به طور
موقت جمع کند اما آیا داستان او با رئیسجمهوری که زمانی نظرش به او نزدیکتر بود،
در خرداد ماه سال آینده هم ختم به خیر خواهد شد؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر